Skok wzwyż – rekordy i opis konkurencji

Skok wzwyż - rekordy i opis konkurencji

Skok wzwyż to jedna z najbardziej znanych dyscyplin olimpijskich, gdzie Polacy także mogą pochwalić się sukcesami.

W trakcie skoku należy odbić się z jak największą mocą, aby unieść się do góry. Najważniejsze jest to, aby w trakcie skoku nie strącić barierki wyznaczającej wysokość.

Skok wzwyż – opis konkurencji 

Lekkoatletyka to jedna z ciekawszych dyscyplin, gdzie nie brakuje chętnych osób chcących udać się na mistrzostwa świata, kontynentu, kraju, itd.

Oddając skok, należy w pierwszej chwili wziąć porządny rozbieg, aby móc się wybić z jednej nogi. Uwaga! Należy uważać na to, aby nie przekroczyć wyznaczonej linii, ponieważ skok nie zostanie uznany. Po odbiciu należy wykonać taki ruch ciałem, aby móc przenieść się ponad poprzeczką. Kto skoczy najwyżej bez strącenia poprzeczki, wygrywa.

Techniki skoku wzwyż

Jest to sport lekkoatletyczny, który gościł już na igrzyskach w starożytnym Rzymie. To dlatego przez te lata wykształciło się kilka technik skoku wzwyż. Oto one:

  • naturalna – nazywana inaczej nożycową, Należy do podstawowych, które poznaje się na pierwszych treningach. Najważniejsze cechy to: rozbieg po prostej pod kątem 30-45 stopni do poprzeczki, konieczność wybicia dalszą nogą, lądowanie nogą, którą nazywa się wymachową;
  • przerzutowa – rozbieg musi odbyć się po prostej pod kątem 25-35 stopni. Do tego należy zadbać o ramiona, które zawsze należy cofnąć lekko do tyłu. Podobnie jest z tułowiem, który musi stać się jednocześnie przedłużeniem nogi odpowiedzialnej za wybicie. Należy zadbać także o to, aby przedostatni krok zawsze wydłużyć;
  • flop – różnica polega na tym, że maksymalnie cztery ostatnie kroki odbywają się po linii krzywej. Poprzeczkę należy ominąć tyłem. Noga wymachowa na dodatek musi być ugięta w kolanie. Koniecznością jest wylądowanie na barkach.

Sam skok wzwyż dzieli się na cztery podstawowe fazy, czyli rozbieg, odbicie, lot. Na samym końcu jest lądowanie.

Rekordy świata kobiet w skoku wzwyż 

Rekordy dzieli się na te, które zostały zdobyte na stadionie i na hali. Do rekordów świata w skoku wzwyż zalicza się:

Wynik Zawodniczka stadion/hala Państwo Data  Miejsce
2,09 m Stefka Kostadinowa stadion Bułgaria 30 sierpnia 1987 Rzym 
2,08 m Kajsa Bergqvust hala Szwecja 4 lutego 2006 Arnstadt

Absolutny rekord Polski należy do Kamili Lićwinko, który został ustanowiony 21 lutego 2015 roku w Toruniu. Zawodniczka skoczyła 2,02 m. 

Rekordy świata mężczyzn w skoku wzwyż

U męskich skoczków sytuacja przedstawia się w następujący sposób:

Wynik Zawodnik stadion/hala Państwo Data Miejsce
2,45 m Javier Sotomayor stadion Kuba 27 lipca 1993 roku Salamanka
2,43 m Javier Sotomayor  hala Kuba 4 marca 1989 roku Budapeszt

Do tej pory żaden ze skoczków wzwyż nie odebrał Javierowi rekordu świata, co nie oznacza, że w przyszłości się to nie zmieni. Najbardziej utytułowanym mistrzem Polski w historii skoków wzwyż jest Artur Partyka, który ustanowił rekord Polski na 2, 37 m na hali 3 lutego 1991 roku w Sulingen. Ten sam zawodnik ustanowił także rekord na stadionie 18 sierpnia 1996 roku w Eberstadt na 2,38 m.

Jeżeli chodzi o potrzebny sprzęt, to z pewnością przydadzą się odpowiednie buty do biegania i luźne ubrania, które pozwolą na swobodną cyrkulację powietrza. Regularnie trenując i trzymając żelazną dyscyplinę, może w przyszłości będzie można pomyśleć o tym, aby wziąć udział w igrzyskach olimpijskich. Nie brakuje młodych sportowców, którzy mają takie marzenia, dzięki czemu będą mogli sięgać po złote, srebrne lub nawet brązowe medale. Im wcześniej rozpocznie się treningi, tym bardziej jest to możliwe.